Heshtja pikon

Pikë…Pikë…Pikë

Heshtja në koridorin e errët pikon

 

“Ik”- nuk të iket

“Të iki” nuk më iket

 

Pikë…Pikë…Pikë

Vetëm heshtja në koridorin e errët pikon

 

Ndoshta njëri-tjetrit  ende I duhemi,

heshtja na kujton…

 

 

Buzëmbrëmje prilli

 

Kaloj kësaj buzëmbrëmjë prilli

Përmes reflekseve të dritave

                        Nëpër rrugët e asfaltuara

 

Në parkun “Rinia”

Dashuritë janë mbuluar me mushtin rinor

Dhe murmurisin fjalë të përgjysmuara

që kaq herë u thanë

kaq herë s’u thanë

 

Si retë e dendura pranverore me shi

I ngarkuar jam edhe unë kësaj mbrëmje

Me ëndrra dashurie…

Ku t’i zbraz

Kujt t’ia them?

Ti mungon sykaltra ime

 

Mimozat aromëkëndshme të verdha heshtin

Eukaliptet si flokë të gjatë, degëzat I kanë varur

Dhe heshtin, heshtin…

Ti sonte mungon,

                        Flokëleshuara, sykaltra ime!

Vështrimet e ëmbla të cifteve

Me dashamirësi sikur më thonë:

“Tani ke radhën për të mbrojtur dashurinë,

Ndaj takimin lëre në ditët që vijnë”

 

 

Duke parë kostarët në Bjeshkën e Pashtrikut

 

Kështu ka vringëlluar nëpër mugëtirën e shekujve

Kosa e fisit tim

Në teh të saj varfëria,

Në teh të saj thinjej dashuria,

Në teh  të saj pikonte gjaku i hasmit të vrarë

Në teh të saj lotët e motrës për vëllanë

Se nuk të linin të jetoje në hallin tënd, fisi im,

Ndaj kosa si barin e bjeshkës I ka prerë me tërbim!

 

Kosa e fisit tim…

Ke prerë edhe veten,

Me dashurinë tënde ke përgjakur dhe pranverën.

 

Unë e di,fisi im, e di

Ish koha që t’ka shtyrë

Të shtynte Kanuni i Lekës

Dhe ti nuk kishe çfarë t’i bëje

E ktheheshe i bije me kosë vetes…

 

Pastaj…

Bëje këngë,

Sa tresje edhe gurin për dashurinë.

O shpirt i madh,

Që me kosë në dorë kërkoje lirinë.

 

 

Po të më shihni rrugëve…

 

Po të më shihni ndonjëherë rrugëve,

 të ashpër, të paqetë, dijeni

Diellin tim ma shanë;

Dhe po të shihni se diellin tim,

retë e kanë zënë,

Kërkomëni mua,

Dhe po s’më gjetët, dijeni,

Për diellin tim diku kam rënë…

 

 

Hoj, Dada, Hoj

            Motiv i hershwm popullor

 

Kjo pranvera zemrat na i ka brejt,

Po vjen vjeshta e na merr krejt,

Hoj, Dada, Hoj…

 

Në pranverë, zemrën ia dhashë kuj,

Po kjo vjeshta po na çon në derë të huej,

Hoj, Dada, Hoj…

 

Në m’paç dashtë, djalo, dil e më merr,

Mos më le të shkoj në tjetër derë,

Hoj, Dada, Hoj…

 

Për ty dada jam rritë si molla në degë,

E veç rrezja e diellit më ka prekë,

Hoj, Dada, Hoj…

 

Vec rrezja e diellit më ka kuqlue,

E rrezja e hënës më ka freskue,

Hoj, Dada, Hoj…

Hoj, Dada, Hoj…

 

M’është ça zemra si kokrra e shegës,

Tue t’prit dada në majë të bjeshkës,

Hoj, Dada, Hoj…

 

Dritën e hënës do ta vë në vend të vellos,

Po më dole, dadë, djalë I besës

Hoj, Dada, Hoj…

 

Po më dole, djalo, trim i besës,

Po më more, djalo, para së dielës,

Hoj, Dada, Hoj…

 

Kjo pranvera zemrat na i ka brejt,

Hoj, Dada, Hoj,

Hoj, Dada, Hoj…

Po vjen vjeshta e na merr krejt,

Hoj, Dada, Hoj!…

Hoj, Dada, Hoj!…

 

 

Largimi

 

 Sytë e shqetësimit

Të mbetën në largimin tim.

 

E Unë,

Me ëndrrën tënde,

Me zërin tënd,

            Kudo në udhë

Si ti,

            Me kohën sy ndër sy…

 

 

HAS-HOMERI IM!

 

 

Kujdes  Det

 

Det,

Po gabon e lahesh në lotin tim

Po të flas me zemër në dorë,

Po gabon se,

Për besë,

            Po hyre,

Në lotin tim të trishtuar

                        U mbyte

E për ty nuk ka më shpëtim

 

 

Varrin e kam në Majën e Pashtrikut

 

HAS i dhëmbshur,

Më dhe djepin,

Unë fjalën ta ruajta,

Varrin, pse s’ma jep?

 

Dije, pra,

Varrin tim pellazgjik

Në Majën e Pashtrikut e kam

Aty, në një rrafshnaltë,

                        Në një lëndinë

Aty kuvendoj me Sharrin, Korabin e Tomorrin,

Aty,

            Në qetësinë e përjetshme,

Unë kuvendoj lirshëm vetëm me Perëndinë…

Aty,

        Ku BOGDANI i madh foli shqip

                        “Veshë me diell

                        Mbath me hanë”

 

 

Frut i dashurisë time

 

Natë gushti

Juga ka hedhur mbi supe pelerinën qiellore

                                      të pikluar me yje…

 

Unë, bir i veriut,

Jam dhëndërr i kësaj nate jugore.

 

Frut i dashurisë time,

Do të mbaj emrin e kësaj toke bregdetare

                                                ILYRI (Iliri)!